XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa

Testuingurua

Batzutan gauez, arnasestuka egun guztian jan gabe ibili zirela konturatzen ziren.

- Zer axola zaio?- oihukatzen zuen Txipik.

- Bihar jango dugu - zioen txolarretxoak hasperen eginez.

Eta nekaturik baina zorionez beterik edozein lekutan hartzen zuen lo: teila baten azpian, bata bestearen ondoan, bien bihotzen taupadak batzen zirela.

Baina egun batez erabakia hartu zuten: - Nahikoa da jolas egitetik, goazen gure etxetxoa egitera.

- Hitza beteko dut - esan zuen berak.

- Esandakoa beteko dut - esan zuen txolarretxoak.

Eta leku lasai eta seguru bat bilatzen hasi ziren.

- Polita izango litzateke zilarrezko zintaren ondoan, zelaietako begi koloretsuen alboan egitea - esan zuen txolarretxoak.

- Bai, polita izango litzateke... baina gizonak gure txikitxoak kenduko lizkiguke - gehitu zuen Txipik.

- Eta haizearen laztanetara kulunkatzen den landare handi lerden haren gainean? - Haizearen kulunkak onak dira - erantzun zion Txipik -baina gure semetxoak ez lirateke seguru egongo.

- Eta pottoka gorridun arbola handian? - Zarata gehiegi! Ezta pentsatu ere!.

- Nik Suzko Baloia beti ikus daitekeen leku bat nahi nuke - esan zuen txolarretxoak, hasi nahiaren ezinegonez.

Bila eta bila eta azkenik aurkitu zuten: Txipi jaio zen jauregian, bestaldeko teilatuaren ertz batetan teila bat zegoen libre; handik, Suzko Baloia ikusten zen, (...).